Evrensel gazetesinin 23 Haziran 2004 tarihli sayısında “İnsan Ne Zaman Konuştu?” başlıklı bir yazı yayınlandı. Yazıda Homo heidelbergensis” e ait 400.000 yıllık kafatası fosilleri üzerinde yapılan bir çalışma haber veriliyordu. Araştırmacılar Juan-Luis Arsuaga ve Ignacio Martinez, kafataslarının iç kulak yapısını incelemiş ve bu kişilerin duyabileceği seslerin frekans aralığını ölçmüştü. Günümüz insanının işitme frekanslarına yakın değerler elde eden bilim adamları bunu evrimci bir bakış açısıyla yorumlayarak, bu kişilerin konuşulanları anlamaya yönelik bir uzmanlaşma gösterdiklerini, bunun da dolaylı olarak konuşabildiklerine dair delil oluşturduğunu öne sürüyorlardı. Evrensel gazetesinde bu araştırmadan yola çıkılarak “insanın evriminde karanlık kalan bir sorunun yanıtına yaklaşıldığı” şeklinde bir yorum yapılıyor, konuşmanın zannedilenden daha önceleri evrimleştiğinin ortaya çıktığı iddia ediliyordu.
Ancak söz konusu bulgu, bu yorum ve iddiaya hiçbir objektif destek oluşturmamaktadır. Evrensel gazetesi, insanın evrimini bir dogma olarak kabul ettiği için, insanın konuşma yeteneğinin kökenini de evrim olarak benimsemektedir. Bu yüzden söz konusu bulgular bu doğrultuda değerlendirilmekte ve evrimle açıklanmaya çalışılmaktadır. Ancak bu açıklamanın, evrim teorisine hiçbir destek oluşturmayan bir yorumdan ibaret olduğu açıktır. Çünkü bundan 400.000 yıl önce insanların konuşuyor olması bu yeteneklerinin evrimle ortaya çıktığını göstermez. İnsanların göze sahip olmasının, gözün evrimle ortaya çıktığını göstermeyeceği gibi.
Evrensel gazetesinde göz ardı edilen bir gerçek, insanın konuşma yeteneğinin aslında evrim teorisine göre hiçbir açıklaması olmayan bir olgu olduğudur. Öyle ki, Pennsylvania Üniversitesi”nden David Premack, evrim teorisinin insanın konuşma yeteneğini açıklamadaki yetersizliğini ifade etmede rahatlıkla “İnsan dili evrim teorisi için bir utançtır” diyebilmiştir. 1
İnsan dilinin, evrimci açıklamaları reddeden nitelikleri hakkında daha detaylı bilgiyi buradan edinebilirsiniz.
1.Garniss H. Curtis, Carl C. Swisher III, Roger Lewin, “Java Man”, Abacus, London, 2002, sf. 205