NETcevap.org Evrim Propagandasına NETCevaplar
Günümüzün en önde gelen – ve en fanatik – Darwinistlerinden biri olan Richard Dawkins, “bencil gen” (the selfish gene) teziyle tanınır. Dawkins”in aynı adlı kitabında açıkladığı bu iddiası, özetle, genlerin kendilerini çoğaltmayı hedefleyen bencil varlıklar olduğu, bunun için organizmaları kullandıkları ve bu yolla “evrim” sağlandığı varsayımına dayanır.
Hiçbir bilimsel kanıtı olmayan bir senaryodan ibaret olan “bencil gen” tezinin yanlışlığı şimdiye kadar evrim teorisini eleştiren Michael J. Behe, Lee Spetner, Phillip E. Johnson, Michael Denton gibi pek çok bilim adamı tarafından detaylarıyla açıklandı. Bu teoriye indirilen yeni bir darbe ise, New Scientist dergisinin 28 Haziran 2003 tarihli sayısında yayınlanan “Selfish Gene Revisited” (Bencil Gen Yeniden Gözden Geçiriliyor) başlıklı makaleydi.
New Scientist, evrimci bir yayın olmasına karşın, kertenkeleler üzerinde yapılan bir dizi gözlemin Dawkins”in bencil gen teziyle çeliştiğini şöyle açıklıyordu:
Küçük bir kertenkelenin çiftleşme davranışı evrim teorisinin merkezi bir dayanağına meydan okuyor. Hayvanların neden işbirliği yaptıklarına getirilen en iyi açıklamalardan biri, kendilerine yakın olan bireylere yardım ettikleridir ve bu da “akrabalık seleksiyonu” olarak bilinir. Ama, söz konusu erkek kertenkelelerle diğer erkek kertenkeleler arasında dayanışma vardır, oysa akrabalıkları yoktur.
New Scientist”i evrim teorisinin günümüzdeki en popüler tezlerinden biri olan “bencil gen” hikayesini çürüten bu gerçeği kabul ettiği ve dürüst bir biçimde yorumladığı için tebrik ediyoruz. Dileriz dergi, aynı objektifliği evrim teorisinin diğer iddialarını sorgulamakta da gösterir. Ve böylece, teorinin hiçbir bilimsel kanıtı olmadığını gerçeğini “itiraf” edebilir.
