Darwinizm”e bağlı yayınlar, genetik benzerlik yüksek çıktığı zaman bunları hiç tereddüt etmeden haber yaptıkları halde, aynı benzerliğin düşük olduğu sonucuna varılan araştırmaları tamamen gözardı etmektedirler.
Aşağıda, evrimcilerin onyıllar boyu sürdürdükleri %98.7 benzerlik propagandasının geçersizliğini gösteren bazı araştırmalar, bunların yayınlandıkları bilimsel yayınlar ve varılan sonuçlar listelenmektedir:
1. Fujiyama, A. et al. “DNA sequence and comparative analysis of chimpanzee chromosome 22”, Nature 429, 27 Mayıs 2004, sf. 382 – 388
İngiliz bilim dergisi Nature“da yayınlanan bu araştırmada, şempanzenin 22. kromozomunun dizilimi ile bunun insanda karşılığı olan 21. kromozomunun dizilimi karşılaştırıldı. Şempanzenin 22. Kromozomu Uluslararası Konsorsiyumu tarafından gerçekleştirilen araştırma, önemli farklılıklar ortaya çıkardı. Nature dergisinin haber servisi bu araştırmayı, “Şempanze kromozomu şaşkınlık yarattı” başlığıyla duyurdu ve haberde, “yapılan ilk detaylı karşılaştırma, şempanze ve insan genlerini beklenmedik şekilde farklı çıkardı” yorumuna yer verdi. 1 (Laura Nelson, “First chimp chromosome creates puzzles”, Nature Science Update, 27 Mayıs 2004, http://www.nature.com/nsu/040524/040524-8.html). Aynı yazıda, Fransa”nın Evry kentindeki Ulusal Dizilim Merkezi”nde görevli Dr. Jean Weissenbach”ın “22. kromozomun, genomun %1″ini temsil ettiği, şempanze ile insanda farklılık gösteren binlerce gen olabileceği ” sözleri de aktarıldı. (Daha fazla bilgi için bkz. http://www.netcevap.org/nature040527.html )
2. Britten, R.J. 2002, “Divergence between samples of chimpanzee and human DNA sequences is 5% counting indels (İndeller* Hesaba Katıldığında İnsan ve Şempanze DNA Örneklerinin Dizilimleri Arasındaki Fark %5)” Proceedings of the National Academy of Sciences 99:13633-13635
California Teknoloji Enstitüsü”nden genetikçi Roy Britten, iki canlıdan aldığı (735.000 baz çiftinden meydana gelen) DNA örneklerini sadece farklı nükleotid noktaları açısından değil, birbirlerine göre diziler halinde eksik ya da fazla oldukları bölgeler (*indel: insertions and deletions, yani eklenmeler ve eksilmeler) açısından da inceledi. Britten, indeller önemli yer tuttuğu halde önceki çalışmalarda gözönüne alınmadıklarını, bunlar hesaba katılarak yapılan karşılaştırmaların benzerlik oranını önemli ölçüde düşürdüğünü göstermiş oldu. Britten, incelediği DNA örnekleri arasındaki benzerliğin ancak %95 olduğu(İnsan-Şempanze Genetik Farkı Üç Katına Çıktı)“2 başlığıyla verse de bu haber uluslararası Darwinist gazete ve televizyon kanallarında neredeyse hiç yankı bulmadı. Ülkemizde ise tamamen görmezlikten gelindi. sonucuna vardı. New Scientist dergisi bu haberi “”Human-Chimp DNA Difference Trebled”
California”da kurulu Perlegen Sciences kuruluşunda görev yapan Kelly Frazer başkanlığında yapılan bu araştırmada insanın 21. kromozomu; orangutan, resus makakları, şempanze ve yünlü maymunun karşılık gelen genetik materyaliyle karşılaştırıldı. Varılan sonuçlar Britten”ın vardığı sonuçlara paraleldi: ekleme ve eksilmeler (indel) insanı bu maymunlardan önemli ölçüde ayırıyordu.
New Scientist dergisi haberi “Maymunlardan Derin Boşlukla Ayrılıyoruz (Yawning Gap Divides Monkeys and Us)” başlığıyla4 verdiği halde evrimci haber organları bu bulguların üzerine de bir sessizlik perdesi çektiler.
4. 2003 Nisanı”nda Meksika”nın Cancun kentinde gerçekleştirilen İnsan Genomu Cemiyeti Toplantısı”na sunulan bir araştırmada Japonya”nın Yokohama kentindeki RIKEN Genomik Bilimler Merkezi”nden Todd Taylor başkanlığındaki ekip şempanzenin 22. kromozomuyla insanın 21. kromozomunu karşılaştırdılar.
Nature dergisinin haber sitesinde Taylor”un görüşleri şöyle aktarılıyordu:
“Daha önce, insan ve şempanzenin genetik dizilimlerinin DNA”da sadece birkaç farklı harf ortaya koyduğu ve birbirine %99 oranında benzedikleri söyleniyordu. Aslında, benzerlik oranı %94-95 kadar düşük olabilir, diyor Todd Taylor.” 3
Yazıda karşılaştırma tekniklerinden de söz ediliyor, bu tekniklerin güvenilirliği hakkında evrimcilerin bile emin olmadıklarını gösteren bir yorum yer alıyordu. Önceki ve yeni teknikler kısaca belirtildikten sonra şu ifadelere yer veriliyordu: “Ne kadar benzer olduğumuzu gösterebilmenin hala iyi bir yolu yok, diye itiraf ediyor Taylor”.
Elbette, Darwinist gazete ve televizyonlar bu toplantıya sunulan karşılaştırma sonuçlarıyla Taylor”ın yorumlarından hiç söz etmediler.
Burada verilen bu birkaç örnek bile Darwinizm yanlısı yayın yapan medyanın gerçekleri yansıtma konusundaki tavrını açıkça ortaya koymaktadır. Evrim haberleri okunurken bu gerçeğin akılda tutulması bu nedenle son derece önemlidir.
1. Laura Nelson, “First chimp chromosome creates puzzles”, Nature Science Update, 27 Mayıs 2004, http://www.nature.com/nsu/040524/040524-8.html
2. “Human-Chimp DNA Difference Trebled”, 27 Eylül 2003, http://www.newscientist.com/news/news.jsp?id=ns99992833
3. “Yawning gap divides monkeys and us”, New Scientist, 15 Mart 2003, sf 26
4. “Chimps expose humanness”, Helen Pearce,29 Nisan 2003: http://www.nature.com/nsu/030428/030428-3.html