Maymunlardaki Duygudaşlık Evrim Kanıtı Değildir

Hürriyet Bilim “in 24 Ocak 2004 tarihli sayısında, “Maymunlarda Uzlaşma, Dürüstlük ve Maneviyat Var!” başlıklı bir yazı yayınlandı. Yazıda Primat araştırmacısı Frans De Waal ile yapılan bir ropörtaj aktarılıyordu. Ropörtajda, primatlarda görülen davranış örneklerine değiniliyor ve sözkonusu davranışlar evrimci bir bakış açısından yorumlanarak maymunların, özellikle de şempanzelerin, insanla davranış benzerliklerine dikkat çekiliyordu. “Maneviyat” kelimesinin, bir canlı grubundaki bireylerin birbirleri için kaygılanmalarını ifade eder şekilde kullanıldığı yazıda, saldırganlık ve uzlaştırma davranışları açısından maymun-insan benzerlikleri evrim kanıtı gibi sunuluyordu.

De Waal, maymunların, duygudaşlık ve psikolojik mekanizmaların yanısıra; birlikte çalışmak, paylaşmak ve teselli etmek gibi davranış şekillerine sahip olduklarını belirtiyor, insanın sözde evriminin aşamalarını katettiğini iddia ediyordu.

Ancak maymunlardaki bu davranış ve yetenekler, insanın veya maymunların evrimleştiğine delil oluşturamaz. Bunun neden böyle olduğu, aşağıda kısaca açıklanmaktadır.

De Waal”ın dikkat çektiği duygudaşlık yetisiyle dayanışma amaçlı davranışlar, insanla maymunların ortak bir atadan geldiğine kanıt oluşturacak şekilde bir özgünlük ortaya koymamakta; hayvanlar aleminde “evrensel” denebilecek bir yaygınlık göstermektedir. Annelerin yavrularına şefkat göstermesi, hasta ve zayıf bireylerin korunup gözetilmesi gibi davranışların sadece insan ve maymunlara has olmaması, bu davranışların maymun atalardan kalıtımla aktarıldığı iddiasının temelde önyargıya dayalı olduğunu gösteren delillerdendir. Dahası bu tür davranışlar türlerin, hayali evrim ağacında varsayılan gelişim senaryosuna paralel bir tabloda ortaya konamamaktadır. Örneğin insan bazı davranışlar açısından karga, arı, kunduz, termit gibi canlılarla; evrim teorisine göre sözde en yakın akrabası olan şempanzelerle olduğundan çok daha fazla derecede benzerlikler ortaya koymaktadır.

Üstelik fedakarlık ve bilinç göstergesi olan davranışlar gerçekte Darwinizm”le açıklanması mümkün olmayan özelliklerdir. Bu davranışlar, Darwinizm”in itici evrimsel güç olarak lanse ettiği amansız hayatta kalma mücadelesine bütünüyle aykırıdır. Teorinin doğruluğunu ölçmede gerçekten objektif birer kriter olarak değerlendirildiğinde söz konusu davranışların teoriyi açıkça yalanladığı sonucuna varılır. (Bu konuda son derece çarpıcı davranış örneklerini Harun Yahya”nın “Canlılardaki Fedakarlık Ve Akılcı Davranışlar” isimli kitabında buradan okuyabilirsiniz)

Görüldüğü gibi, De Waal”in Hürriyet Bilim “de yayınlanan ropörtajında gerçekler objektif olarak masaya yatırılmamakta ve Darwinizm”e körükörüne destek verildiği ortaya çıkmaktadır. Bu gibi çabaların evrim teorisine bilimsel bir destek oluşturmayacağı açıktır. Evrimciler artık gerçeği kabul etmeli ve bu konuda öncüler olarak teorilerinin geçersizliğini açıklamalıdırlar.

Not: Sözkonusu ropörtajda, üzüm karşılığı taş vererek, alışveriş yapacak şekilde eğitilen maymunlar örnek verilmekte ve alış verişte eşit muamele gösterilmeyen maymunların haksızlık hissiyle eğitmenleri protesto ettikleri yönünde yorumlar yapılmaktadır. Bu yorumlarla ilgili önceden verilmiş bir cevabımızı buradan okuyabilirsiniz.